Hallo allemaal,
Ik hoop dat ik jullie geen indigestie aan blogberichten aan het bezorgen ben. Vlak voor de kerstvakantie waren het hier ‘finals’ of ook wel eindexamens -wat dus echt heel vreemd was, want ik was vrijgesteld voor deze examens. Reden: Ik was minder dan 2 keer afwezig geweest over het ganse semester en ik had op alles +85 %- de eindexamens zien hier ook niet te vergelijken met diegene die we op het Montfort hadden (Of wat had je gedacht!) Elk examen bestaat uit 40 multiple choice vragen, het examen daarbovenop is zo makkelijk opgesteld dat de meesten niet moeten studeren (en die dat den gevolge dan ook niet doen)! Maar soit, dat buiten beschouwing gelaten.
De kerstvakantie was begonnen, en hier in Amerika betekent dat een heleboel kerstverlichting, cadeautjes shoppen (YUK!) en familie tijd! De meeste huizen hier hebben een heleboel verlichting buiten hangen. Stel je het huis met de meest afschuwelijke kerstverlichting in je buurt voor, doe dat maal 10 en je hebt het gemiddelde van een Texaans ‘kerstverlicht’ huis. Uiteraard is het wel een ware belevenis om deze huizen te gaan bezichtigen.
Peyton had me meegenomen op een ‘car-christmaslights-tour’ en had zelfs chocomelk, kerstkoekjes en een jeep die volledig versierd was met kerstversiering voorzien!
Op Kerstmis zelf mochten we dan de cadeautjes opmaken.
Ik heb een foto getrokken van onze kerstboom en ben er zelf nog steeds ondersteboven van hoeveel pakjes er waren…
De uitdrukking ‘een berg pakjes’ is er niets tegen! Op het even samen te vatten wat ik gekregen heb: joggingbroek, een pull van fossil Ridge, twee complete loopoutfits (zomer en winter), loopsokken, een dock voor mijn iPod, pyjama, twee hemden, shorts, etc.
Een heleboel leuke cadeautjes dus, en daar bovenop ook nog een echte Amerikaanse kerstsok! Ik had nooit zoveel cadeautjes verwacht en mijn mond viel dus letterlijk open wanneer de stroom pakjes voor mij bleef komen.
Ook Meagan, Peyton en Paige hadden cadeautjes voor elkaar voorzien, die allemaal heel creatief en verrassend waren!
Ik moest al mijn kerstinkopen met de fiets gaan doen, wat op zich wel een hele belevenis was.
Berekoud buiten en ik op het fietske op een semi-snelweg. En de mensen mij maar vies aankijken…
Nu ja, een fietser in Texas is bijna zo zeldzaam als een reuzentarantula in het Chartreuzebos.
Nu, sinds ik nog steeds mezelf ben, was ik mijn sleuteltje kwijtgeraakt en moest ik alsnog Janet bellen om mij te komen repatrieren…
En dan op 25 december was het zover, na 5 maanden van hartverscheurdend en dieptriest gemis, was de familie Van Baelen verenigd. Tranen zijn gevloeid maar er werd hartstochtelijk geknuffel en gekust na deze maanden van pijnlijk gemis. (Oke, dat was misschien lichtjes gedramatiseerd, en na 5 minuten wisten Tomas en Eva ook weer waarom ze blij waren dat ik niet thuis was… En ik ook, haha, grapje!) De eerste avond zijn ze allemaal snel in hun bed gekropen, Tomas en Eva in Sean’s kamer, mama en papa in mijn kamer en ik op een luchtmatras. We moesten allemaal goed uitgerust zijn want de volgende dag gingen we ons storten op een typisch Amerikaanse activiteit: shoppen in de ‘mall’. Vooral Tomas leek zich hierin bijzonder uit te leven, en Eva ontdekte het merk ‘Abercrombie’. Papa daarentegen zal ook een en ander ontdekken op de rekening van de kredietkaart…
Tijdens het verblijf in de ‘Lone Star State’, moesten we natuurlijk ook wat cultuur gaan opsnuiven! Eerste stop op het programma: Austin, de hoofdstad van Texas. We hebben er ‘the State Capitol’ bezocht, de plaats waar de governeur werkt en alle belangrijke beslissingen voor de staat genomen worden. In de namiddag bezochten we een museum over de geschiedenis van Texas en zo hadden we in een notedop waarom Texas zo belangrijk is voor de olieproductie en waarom er zoveel ‘farmers’ zijn. Na een stevig maaltijd in het plaatselijke steak-rib house, en een doortocht door Sixth street, gingen we terug naar het hotel.
De volgende dag gingen we naar San Antonio, een twee uurtjes verder van Austin. In San Antonio deden we de riverwalk ( een prachtige wandeling langs het water) en zo doorkruisten we de hele stad. We bezochten ook het Alamo en namen een city-tourbus om de hele stad te zien. San Antonio is een hele leuke stad, voor herhaling vatbaar!
En zo rap als het gaat, waren we al aangekomen aan onze laatste dag in Texas, of alleszins voor 4 van de 5 leden van de familie! We trokken naar de beroemde Fort Worth Stockyards, waar je dus de echte cowboys kan vinden en waar ze nog steeds als een toeristische attractie het vee door de straten jagen! Alsook een uitstekende mogelijkheid om een cowboyhoed te kopen en in een echte redneck te transformeren. Er ware nook schitterende cowboyboots, maar de prijscategorie liep van 1,000 dollar tot 10,000 dollar en dat was toch wel een beetje te veel van het goede… Na een doortocht door het kleine maar goed gevulde Kimbell Art museum was het tijd om de dag af te sluiten met een bezoek aan Babe’s, om een echte chicken fried steak of wat fried chicken te proeven!
Het verhaal over New York zal voor het volgende blogbericht zijn!
bramintexas 